Nepal

De vorige keer had ik jullie al verteld over me onwijs lange vlucht, toch?
De dag erna ging ik langs bij een bureau waar kilroy mee verbonden zit en die allerlei info zou geven over Kathmandu en omstreken.
Maar eerst nog het bureau vinden. Ze zeiden het is heel makkelijk. Maar een kleine 10 minuten lopen. Na ruim 20 minuten had ik het nog niet gevonden. Ik verbleef in Thamel dat is zeg maar een wijk in Kathmandu en dus ook nietzo groot.
Blijkbaar was ik al lang Thamel uit gelopen maar na een paar keer vragen had ik het eindelijk gevonden. Ze doen hier ook niet echt aan straatnamen. De namen zijn er wel maar de borden niet.
Na de info wat gegeten en I love it here. Heel veel vegetarische gerechten. Dus had al een lekkere falafel. Jam jam jam.
Omdat ik nog erg moe was van de reis had ik bijna de rest van de dag geslapen.
De dag erna naar de grootste stupa geweest. Boeddhama en je moet er zeg maar met de klok mee omheen lopen.
Wat het allemaal precies betekend weet ik helaas niet zo goed. Heb me er te weinig in verdiept.
Na de stupa naar het crematorium. Heel erg beroemd hier.
Als de mensen hier overlijden worden ze op een heilige plek (vaak bij een rivier) verbrand. Er gaat eerst een ritueel vooraf, dan gaan ze de brandstapel zeg maar op en als het klaar is wordt het de rivier in gegooid. Vaak halen ze tussen het as nog een stukje bot vandaan die de familie dan kan begraven. Dat staat dan weer voor nieuw leven dat kan groeien.
Best mooi eigenlijk maar na 5 lijken te hebben gezien en 2 brandstapels branden was ik er wel klaar mee.
Snel weg daar.
Die avond gebeurde het al. Ik werd snotterig en de volgende dag werd ik lekker beroerd waker.
Snotteren, keelpijn, hoofdpijn en een stijve nek waardoor je niet links of rechtsom kan kijken.
Dat heeft iets van 2 dagen geduurd en daarna ging het wel weer iets beter.
Toen had ik nog 1 dag in Kathmandu en ik wilde Monkey Temple bekijken. Het is gewoon een stupa boven op een berg maar er zijn heel veel apen in dat gebied, vandaar.
Tijdens het ontbijt 2 leuke meiden ontmoet (Abby & Tomaya)
En zij wilde er ook heen dus besloten we samen te gaan. Onderweg nog indrukwekkende dingen gezien zoals de rivier die meer een soort riool is en mensen die er dan naast wonen en het vuil eruit halen om te kijken of je het nog kan gebruiken :/
De tempel was zeker erg mooi en de mooiste die ik tot nu toe heb gezien hier.
Zeker de moeite waard als je ooit naar Nepal gaat.
De volgende dag vroeg op want ik ging naar een kleiner plaatsje genaamd Pokhara.
Dat is iets van 8uur met de bus. Maar Nepal zou Nepal niet zijn als er niet iets gebeurd.
Er was een lawine dus allemaal rotsblokken op de weg. Je kon er van geen kant langs dus wachten, wachten en wachten. Stapje voor stapje kwamen we vooruit.
Ze hadden 1 deel van de weg vrij gemaakt dus er zat iets van beweging in. Gelukkig kwamen we aan in Pokhara. Alleen deden we er 13uur over.
Ja ik heb al geleerd dat je geduld moet hebben hier.
Taxi naar het hotel en slapen. De volgende dag een bureau vinden voor een leuke trekkng. Ik had van Poon Hill gehoord maar dat is meestal iets van 4/5 dagen. Alleen omdat ik nog nooit zoiets gedaan had en niet getraind had wilde ik maar max 3 dagen doen.
En toen kwam ik een leuk bureautje tegen die Poon Hill voor 3 dagen aanbood.
WoW!! Te gek. Je liep dan inplaats van met de klokmee, tegen de klok in.
Ik vond het best. De volgende ochtend vertrekken. Wat was ik blij.
Totdat ik naar bed ging en me darmen op begonnen te spelen. Ja hoor heb ik weer. Maargoed na een slechte nacht en nog steeds last van me darmen begon ik aan mijn trekking. Denk ik niet echt ideaal.
Ennn oohh wat was het zwaar. Onwijs veel trappen op en af, op en af en op.
Echt geen conditie meer. (Schaam, schaam)
We gingen van Pokharamet de taxi eerst naar Nayapul en vanuit daar lopen naar Ghandruk, naar Ghorepani, naar Poon Hill en terug naar Ghorepani, terug naar Nayapul en dan de taxi naar Pokhara.
Naar Poon Hill begonnen we om 4.30uur zodat we de zonsopgang hadden in de bergen en met een mega prachtig uitzicht.
Bergen met sneeuw en de zon die daarachter opkwam.
Waar ik stond op 3210m was geen sneeuw maar het was wel koud.
Gelukkig had ik warme kleding mee.
Na de trekking had ik nog iets van 3 dagen in Pokhara en echt heb helemaal niks gedaan. Lui geweest en in de tuin gezeten van het hotel met uitzicht over het meer en de bergen.
Ohja en nog steeds herstellende van het gerommel in me darmen. Was nog niet helemaal hersteld.
Toen weer de bus terug naar Kathmandu en gelukkig was het nu wel gewoon de 8uur :)
In de bus nog een leuke meid (Alice) ontmoet die ook in hetzelfde hotel als ik ging dus konden we lekker samen opzoek in het drukken Thamel.
De dag erna hebben we beide wat souveniers ingeslagen en ons geamuseerd door op een balkonnetje met een koud drankje mensen te bekijken. Zo slecht maar ook zo leuk.
Kijken naar de schoolkinderen die voorbij komen, de verhitte taxi chauffeurs, de oude opaatjes die in groepjes langslopen, de verkoop lieden die je iets proberen te verkopen en veelste duur natuurlijk en naar de touristen.
's avonds deden we een beetje het zelfde alleen toen gingen onze ogen klapperen.
Kinderen van ongeveer 10 jaar die beddelen en een man die ze dan een sigaret geeft. Even later zie je die kinderen de sigaret ook nog roken ipv verkopen en we zagen zelfs lijmsnuiven.
Dit is echt wel een heel andere wereld.
Vandaag naar een stadje naast Kathmandu geweest, genaamd Baktapur.
Het is daar rustiger en schoner.
Veel mooie tempels bekeken en veel meer cultuur van Nepal gezien dan in de grote drukke stad.
Heerlijk laatste dagje.

Morgen ochtend vroeg op en naar het vliegveld. Opwrg naar Thailand!!
Super veel zin in en zoveel leuke verhalen gehoord.
Als ik daar ben ga ik ook nog naar Singapore en Maleisië en daarna weer terug naar Thailand om weer andere plekken te ontdekken.